Przejdź do treści

Współczesna literatura chrześcijańska wobec wyzwań postmodernistycznego świata (Krzysztof Kuczkowski, Przemysław Dakowicz, Jan Leończuk, Wojciech Wencel, Jan Grzegorczyk, Anna Kamieńska)

Religioznawca i filozof kultury Mircea Eliade określił człowieka jako istotę religijną, uważając, że tylko homo religiosus jest w stanie w pełni rozwinąć swój potencjał i z niego korzystać. Współcześnie sekunduje mu w tym przekonaniu wybitny filozof Giorgio Agamben, który w obliczu wyzwań, przed jakimi stoi Europa w trzecim tysiącleciu stwierdził: „Tylko ten, kto zajmuje się metafizycznymi, religijnymi i teologicznymi paradygmatami, zrozumie współczesny świat, również w jego wymiarze politycznym.”

Ten warunek spełnia literatura chrześcijańska, która postrzega człowieka jako trójwymiarowy byt złożony z ciała, umysłu i duszy, i bada jego relacje z tymi trzema obszarami, zwłaszcza z przestrzenią sacrum, podczas gdy literatura postmodernistyczna bardzo często „spłaszcza” obraz człowieka do dwóch pierwszych elementów.

Wielu literaturoznawców z kręgu kultury europejskiej orzekło, że literatura chrześcijańska jest przeżytkiem i nie ma nic ciekawego do powiedzenia o współczesnym świecie i jego dylematach, że jest zwrócona ku przeszłości, a nie ku przyszłości. Należałoby zatem sprawdzić, jakie tematy podejmują autorzy zaliczani do literatury chrześcijańskiej, czy są to tematy ważne dla współczesnego człowieka oraz jakich odpowiedzi udzielają na dręczące go pytania.