Uniwersytet
Opiekun naukowy:
prof. dr hab. Andrzej Ciupiński
1.
Neoimperialne dążenia Federacji Rosyjskiej w okresie prezydentury Władimira Putina
Prezydent Rosji W. Putin oficjalnie ogłosił program odbudowy supermocarstwowej pozycji Federacji Rosyjskiej. W propagandzie Kremla państwa, które powstały po rozpadzie ZSRR stanowią wyłączną strefę wpływów Rosji, czyli mogą one funkcjonować według reguł ograniczonej suwerenności. Przedmiotem badań będzie m.in. porażka Wspólnoty Niepodległych Państw. Najbardziej skrajnymi formami neoimperializm rosyjskiego są działania militarne podejmowane wobec Gruzji, Mołdawii oraz Ukrainy. Oprócz tego należy poddać analizie i ocenie reakcję świata demokratycznego na przemoc stosowaną przez moskiewski reżim.
Neoimperialne dążenia Federacji Rosyjskiej w okresie prezydentury Władimira Putina
Russian President V. Putin has officially announced a program to rebuild the superpower position of the Russian Federation. In the Kremlin’s propaganda, the states that emerged after the collapse of the USSR constitute Russia’s exclusive sphere of influence, i.e. they can operate under the rules of limited sovereignty. The failure of the Commonwealth of Independent States, among others, will be the subject of study. The most extreme forms of Russian neo-imperialism are the military 1 The neo-imperial aspirations of the Russian Federation during the presidency of Vladimir Putin.actions taken against Georgia, Moldova and Ukraine. In addition to this, the reaction of the democratic world to the violence perpetrated by the Moscow regime should be analyzed and evaluated.
2.
Rola Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej w powstrzymaniu zaborczych dążeń Federacji Rosyjskiej
Unia Europejska realizuje wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa od lat 90. Przeprowadzono szereg działań stabilizacyjnych w Europie i w Afryce. Dotychczas nie poddano badaniom oddziaływania Unii Europejskiej wobec Federacji. Rosyjskiej. Przedmiotem badań w ramach doktoratu będą misje i operacje, realizowane w ramach Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony Unii Europejskiej Przeprowadzone w Gruzji, Mołdawii i Ukrainy, a także ramach strategii UE wobec Rosji. Należy ocenić skuteczność działań UE wobec Rosji m.in. sankcji stosowanych od 2014 r.
The role of the European Union’s Common Security and Defense Policy in containing the possessive aspirations of the Russian Federation
The European Union has been implementing a common foreign and security policy since the 1990s. A number of stabilization operations have been carried out in Europe and Africa. So far, the impact of the European Union towards the Russian Federation has not been studied. The subject of research within the framework of the doctorate will be missions and operations, implemented within the framework of the Common Security and Defense Policy of the European Union Carried out in Georgia, Moldova and Ukraine, as well as within the framework of the EU strategy towards Russia. Evaluate the effectiveness of the EU’s actions against Russia, among others, sanctions applied since 2014.
Opiekun naukowy:
prof. dr hab. Zdzisław Cutter
Wojska inżynieryjne są specyficznym rodzajem broni technicznej Sił Zbrojnych Polski. Oprócz zadań militarnych, realizują one również zadania o charakterze pokojowym. Funkcja niemilitarna przejawia się szczególnie w likwidacji skutków konfliktów zbrojnych, różnego rodzaju żywiołów naturalnych i technicznych oraz realizacji przedsięwzięć szkoleniowo – produkcyjnych
Wobec niedosytu opracowań monograficznych w zakresie roli i miejsca inżynierii wojskowej w systemie bezpieczeństwa państwa, priorytetowymi kierunkami badań mogą stać się kwestie związane z:
1. Oczyszczanie terytorium Rzeczypospolitej z resztek min i wszelakiej amunicji
2. Udział wojsk inżynieryjnych w likwidacji klęsk naturalnych i cywilizacyjnych przełomu XX i XXI wieku
3. Rola i miejsce inżynierii wojskowej w realizacji zdań na rzecz gospodarki narodowej i resortu obrony narodowej
Wskazać należy ponadto, iż bardzo istotnym kierunkiem i polem badawczym dla Nauk o Bezpieczeństwie jest opracowanie dziejów „Inżynierii Wojskowej”. Dotyczyć ono powinno przede wszystkim rzeczywistej oceny wysiłku niemilitarnego polskich saperów na przestrzeni dziejów wraz z pogłębioną analizą i oceną współczesnych dokonań
Engineers are a specific type of technical weapons of the Polish Armed Forces. In addition to military tasks, they also carry out tasks of a peaceful nature. The non-military function is manifested in particular in the liquidation of the effects of armed conflicts, various types of natural and technical elements and the implementation of training and production projects
In view of the shortage of monographs on the role and place of military engineering in the state security system, issues related to:
1. Clearing the territory of the Republic of Poland from the remains of mines and all kinds of ammunition
2. Participation of engineer troops in the liquidation of natural and civilization disasters at the turn of the 20th and 21st centuries
3. The role and place of military engineering in the implementation of tasks for the national economy and the Ministry of National Defense
It should also be pointed out that a very important direction and research field for Security Sciences is the development of the history of „Military Engineering”. It should primarily concern the actual assessment of the non-military effort of Polish sappers throughout history, together with an in-depth analysis and assessment of contemporary achievements.
Opiekun naukowy:
prof. dr hab. Henryk Ćwięk
1.
Dyplomacja w systemie bezpieczeństwa Polski w XX-XXI wieku
Zakres badań naukowych dotyczących roli dyplomacji Polski w systemie bezpieczeństwa kraju, z uwzględnieniem uwarunkowań wewnętrznych oraz międzynarodowych, obejmuje okresy 1918-1939; 1945-1989; 1989-1999-2004.
Diplomacy in the Polish security system in the 20th and 21st centuries
The scope of scientific research on the role of Polish diplomacy in the country’s security system, taking into account internal and international conditions, covers the periods 1918-1939; 1945-1989; 1989-1999-2004.
2.
Służby specjalne i policja a bezpieczeństwo Polski w XX-XXI wieku
Problematyka dotycząca roli służb specjalnych i policji w szeroko rozumianym systemie bezpieczeństwa Polski, uwzględniając istniejące uwarunkowania, obejmuje okresy 1918-1939; 1945-1989; 1989-1999.
Special services and the police and the security of Poland in the 20th and 21st centuries
The issues concerning the role of secret services and the police in the broadly understood security system of Poland, taking into account the existing conditions, cover the periods 1918-1939; 1945-1989; 1989-1999.
Opiekun naukowy:
prof. dr hab. Jerzy Kajetanowicz
1.
Wojska obrony terytorialnej w systemie bezpieczeństwa RP
W systemie bezpieczeństwa Polski w drugiej dekadzie XXI wieku ponownie wprowadzono nowy rodzaj sił zbrojnych w postaci wojsk obrony terytorialnej. Wojska te o charakterze ochotniczym zostały włączone do podsystemów bezpieczeństwa lokalnego poszczególnych województw zapewniając tym samym możliwości szerszego reagowania na różne rodzaje zagrożeń. Dotychczasowy rozwój tych wojsk wskazuje na możliwości ich szerokiego wykorzystania w różnych sytuacjach kryzysowych. Stąd też określenie kierunków ich dalszego rozwoju i możliwości użycia jest istotnym problemem badawczym.
Wojska obrony terytorialnej w systemie bezpieczeństwa RP
In the Polish security system in the second decade of the 21st century, a new type of armed forces was reintroduced in the form of territorial defense forces. These volunteer troops have been included in the local security subsystems of individual voivodeships, thus ensuring the possibility of a wider response to various types of threats. The development of these troops so far indicates the possibility of their extensive use in various crisis situations. Therefore, determining the directions of their further development and possible use is an important research problem.
2.
Wojsko Polskie w misji ISAF w Afganistanie 2001-2014
Udział Polski w misji ISAF w Afganistanie jest klasycznym przykładem jej aktywnego udziału w realizacji strategii bezpieczeństwa sojuszu NATO. Poziom zaangażowania polskich kontyngentów wojskowych w tej misji był szczególnie poważnym wyzwaniem w kontekście wykonywanych zadań oraz związanymi z tym potrzebami w zakresie uzbrojenia i sprzętu wojskowego oraz zabezpieczenia logistycznego. Udział w misji dostarczył wielu cennych doświadczeń, które winny być przedmiotem wnikliwej analizy, co pozwoli wyciągnąć wnioski z jej przebiegu.
Wojsko Polskie w misji ISAF w Afganistanie 2001-2014
Poland’s participation in the ISAF mission in Afghanistan is a classic example of Poland’s active participation in the implementation of NATO’s security strategy. The level of involvement of Polish military contingents in this mission was a particularly serious challenge in the context of the tasks performed and the related needs in the field of armament and military equipment as well as logistical support. Participation in the mission provided many valuable experiences that should be the subject of a thorough analysis, which will allow us to draw conclusions from its course.
Opiekun naukowy:
dr hab. Andrzej Krzak, prof. UJD
1.
Powstanie, organizacja oraz działalność policji politycznej (Defensywa Polityczna) w obszarze ochrony porządku konstytucyjnego i bezpieczeństwa wewnętrznego II Rzeczypospolitej w latach 1922-1927
Problematyka odnosząca się do działalności cywilnych służb specjalnych w obszarze działalności kontrwywiadowczej w okresie dwudziestolecia międzywojennego jest stosunkowo mało znana. Badania podstawowe zostały zainicjowane na początku lat 90-tych ubiegłego wieku, jednak pomimo powstania kilkunastu cennych artykułów do tej pory nie doczekała się ona pogłębionego studium polityczno-historycznego, zwłaszcza jeśli chodzi o ochronę porządku konstytucyjnego państwa polskiego w latach 1922-1927. Dzieje Defensywy Policyjnej wymagają pogłębionych badań w odniesieniu do organizacji oraz przede wszystkim metodologii pracy informacyjnej prowadzonej przez tę instytucję, która jest ukierunkowana na działania godzące w interes i ład konstytucyjny II Rzeczypospolitej.
Establishment, organisation and activities of the political police (Political Defensive) in the area of protection of constitutional order and internal security of the Second Republic in the years 1922-1927
The issues relating to the activities of the civilian special services in the area of counter- espionage activities in the interwar period are relatively little known. Basic research was initiated at the beginning of the 1990s, but despite the creation of a dozen or so valuable articles, so far there has been no in-depth political-historical study, especially as far as the protection of the constitutional order of the Polish state in the years 1922-1927 is concerned. The history of the Police Defensive Service requires in-depth research with regard to both the organisation and, above all, the methodology of information work carried out by this institution aimed at activities detrimental to the interest and constitutional order of the Second Republic of Poland.
2.
Od kampanii kwietniowej do operacji słoweńskiej. Wojna partyzancka i konwencjonalna w działaniach militarnych w Jugosławii w latach 1941-1945. Studium wojskowo-historyczne
Działania militarne na obszarze Królestwa Jugosławii 1941-1945 są dość dobrze opisane przez historiografię zarówno byłej Federacyjnej Republiki Jugosławii, jak i przez współczesnych historyków państw powstałych po jej rozpadzie. Wartość tego dorobku bywa różna. Przeważają prace hagiograficzne, ze znacznym pierwiastkiem propagandowym właściwym dla piśmiennictwa epoki „Titowskiej”. Niezwykle rzadko autorzy z kręgu jugosłowiańskich ośrodków badawczych prowadzili wnikliwą eksplorację problematyki, która dotyczyła działań militarnych w latach 19141-1945. Zazwyczaj opisywali tylko sam przebieg działań bojowych, pomijając wątki dotyczące teorii wojny. Dlatego też niezwykle ważne wydaje się wszczęcie nowych badań nad problematyką, która tylko z pozoru została dość dobrze zbadana.
From the April Campaign to the Slovenian Operation. Guerrilla and conventional warfare in military operations in Yugoslavia, 1941-1945. A military-historical study
Military operations in the area of the Kingdom of Yugoslavia 1941-1945 are fairly well described by the historiography of both the former Federal Republic of Yugoslavia and bycontemporary historians of the states formed after the break-up of Yugoslavia. Unfortunately, the value of these monographs is different. There is a predominance of hagiographic works, with a significant propaganda element inherent in the writing of the ‚Tito’ era. It is extremely rare that authors from Yugoslav research centres explored the issues of military operations in the period 19141-1945 also focusing on the theory of war, describing only the course of combat operations themselves. Therefore it seems extremely important to initiate new research on the topic that has only seemingly been fairly well researched.
3.
Wojna okresu przejściowego na przykładzie konfliktu w byłej Jugosławii w latach 1991-1999. Wokół teorii i praktyki sztuki wojennej
Konflikty w byłej Jugosławii mają dość bogatą literaturę przedmiotu, i nadal stanowią niezwykle ciekawy problem badawczy w ujęciu interdyscyplinarnym. O ile w poszczególnych państwach post jugosłowiańskich powstało w ciągu ostatnich trzech dekad wiele wartościowych prac, to polska literatura historiograficzna kończy swe dociekania na
kwestiach politycznych, narodowościowych, etnicznych czy kulturowych, traktując problematykę stricte militarną jako swoisty dodatek lub ewentualnie tło wydarzeń politycznych. Tymczasem temat działań militarnych na obszarze byłej Jugosławii w ujęciu zmian, jakie zaszły po zakończeniu zimnej wojny, jest szczególnie interesującym problemem badawczym, zwłaszcza w ujęciu teorii wojen i wojskowości. Ponadto systematyzuje i wprowadza nowy kierunek badań, który jest rzadko podejmowany w zagranicznych ośrodkach naukowych.
Transitional warfare on the example of the 1991-1999 conflict in the former Yugoslavia. Beetwen the theory and practice of the art of war
The conflicts in the former Yugoslavia have a huge literature, and they still constitute an extremely interesting research problem from an interdisciplinary point of view. While a great deal of valuable work has been done on the individual post-Yugoslav states in the last three decades, Polish historiographical literature tends to focus on political, national, ethnic, or cultural issues, treating the Yugoslav wars as a kind of supplement or possibly as a backdrop to these tragic events. The topic of military operations in the former Yugoslavia in terms of the changes that occurred after the end of the Cold War is a particularly interesting research topic, especially from the perspective of war and military theory. Moreover, it systematises and introduces into research a new direction that is rarely undertaken in foreign scientific centres.
Opiekun naukowy:
dr hab. Anna Zasuń
Panarabizm i panislamizm jako aktualne wyzwanie dla bezpieczeństwa w regionie bliskowschodnim
W XIX i XX wieku panarabizm i panislamizm stanowiły główne nurty myśli islamskiej, reprezentowały nową wizję organizacji społecznej i politycznej państw w regionie, były formą ideologii politycznej nawiązującej do zjednoczenia tamtejszych społeczności albo pod sztandarem islamu bądź etnicznym. U ich podstaw leżały historyczne wzorce jedności i świetności świata muzułmańskiego oraz wiara w potęgę islamu. Obie koncepcje próbowano różnie pogodzić z europejskimi modelami państw narodowych, ale z zachowaniem zasad opartych na tradycji muzułmańskiej. Panislamizm głosił odrodzenie świata islamu jako zjednoczonego państwa, wskrzeszonego kalifatu. Natomiast panarabizm miał stanowić nowy wzorzec tożsamości arabskiej rozwijany wskutek wpływów nowoczesnej społeczno-politycznej myśli europejskiej, miał być remedium na zacofanie świata muzułmańskiego wobec Europy, a zarazem ochroną przed europejskimi wpływami. Obydwa przyczyniły się do wytworzenia koncepcji i idei mniej lub bardziej radykalnych w regionie, które legły u podstaw ruchów odnowy islamu i reformy wielu tamtejszych państw. Obszar badawczy obejmuje analizę ewolucji obydwu nurtów, ich wpływ na przemiany ideologiczne, społeczne i polityczne w regionie oraz ich skutki w postaci radykalizacji części środowisk muzułmańskich, obejmuje też próbę ukazania i uzasadnienia trwałości obydwu nurtów w programach współczesnych ugrupowań islamistycznych, oraz wyzwania jaki stanowią dla bezpieczeństwa w regionie.
Pan-Arabism and pan-Islamism as a current challenge for security in the Middle East region
In the 19th and 20th centuries, pan-Arabism and pan-Islamism were the main currents of Islamic thought, they represented a new vision of the social and political organization of states in the region, they were a form of political ideology referring to the unification of local communities under the banner of Islam or ethnicity. They were based on historical models of unity and splendor of the Muslim world and faith in the power of Islam. Both concepts were tried to be reconciled with the European models of nation-states in various ways, but with the principles based on the Muslim tradition. Pan-Islamism preached the rebirth of the Islamic world as a unified state, a reborn caliphate. Pan-Arabism, on the other hand, was to be a new model of Arab identity developed as a result of the influence of modern socio-political European thought, it was to be a remedy for the backwardness of the Muslim world towards Europe, and at the same time a protection against European influences. Both contributed to the creation of more or less radical concepts and ideas in the region, which were the basis for the renewal of Islam and the reform of many countries. The research area includes an analysis of the evolution of both trends, their impact on ideological, social and political changes in the region and their effects in the form of radicalization of some Muslim circles, it also includes an attempt to show and justify the durability of both trends in the programs of contemporary Islamist groups, and the challenges they pose to security in the region.