Audiosfera w polskiej poezji najnowszej

Opiekun naukowy:

prof. dr hab. Adam Regiewicz

 

Dyscyplina naukowa: literaturoznawstwo

 

Audiosfera w polskiej poezji najnowszej

Człowiek żyje w bogatej przestrzeni dźwiękowej, która w ostatnim stuleciu znacząco zmieniła się pod wpływem industrializacji i technologizacji życia. Otaczający go pejzaż dźwiękowy nie tylko natężył swoją głośność, ale i zintensyfikował, atakując ucho ogromna ilością bodźców dźwiękowych. Nie pozostaje to bez wpływu na powstającą literaturę, wyczuloną w sferze brzmienia na otaczające dźwięki.

Już poezja awangardowa zwróciła uwagę na dokonującą się rewolucję w audiosferze, czego wyrazem były różnego rodzaju manifesty futurystyczne wykorzystujące nawiązania do kultury dźwięku początku XX wieku. Po 100 latach warto ponownie przyjrzeć się literaturze i dokonać zapisu stanu świadomości dźwiękowej.

Celem pracy będzie opisanie polskiej poezji najnowszej i odpowiedź na pytania o pojawiającą się w niej audiosferę. Chodzi tu zarówno o przedstawienie obrazu rzeczywistości za pomocą obrazu dźwiękowego, jak również przy wykorzystaniu audioantropologii, odpowiedź na pytanie o konsekwencje kulturowe i społeczne dla człowieka, który został zanurzony w taki właśnie świat dźwięku. Praca podejmie próbę odpowiedzi na pytanie, jak otaczająca współczesnego człowieka audiosfera wpływa na twórczość poetycką i warstwę brzmieniową.